Mijn naam is Marlous Kieboom en ik ben tijdens het schooljaar 2010-2011 naar Nova Scotia, Canada gegaan.

Ik heb ervoor gekozen om een high school jaar te doen in Nova Scotia, omdat ik eindexamen heb gedaan toen ik 15 jaar oud was. Na mijn eindexamen wilde ik graag naar het ROC Mondriaan voor de opleiding International Hotel Management en omdat het een internationale opleiding is, is de opleiding in het Engels. Dus ik dacht, als ik naar een Engelstalig land ga, kan ik mijn Engels verbeteren. Toen ik informatie ben gaan opzoeken over een jaar High School, ik kwam uit bij Travel Active

Ik heb alles goed met mijn ouders overlegd en toen zij vertelden dat het goed was, heb ik me aangemeld en met mijn moeder het hele proces doorlopen. Dat ging allemaal goed, al duurde het een beetje langer om een gastgezin voor mij te vinden omdat ik allergisch ben voor huisdieren met haren en huisstofmijt. Maar op dezelfde dag dat ik hoorde dat ik officieel geslaagd was, kreeg ik dus ook mijn telefoontje dat ze mijn gastgezin hadden gevonden. Ik was natuurlijk super blij. Toen drong het pas eigenlijk echt tot me door dat ik naar Canada ging voor 10 maanden! Toen begon dus mijn zomervakantie. Ik een feest plannen natuurlijk, want ik werd 16 de eerste week dat ik in Canada zou zitten. Ik gaf een BBQ feest bij mij thuis twee dagen voordat ik wegging voor YEEY geslaagd, Sweet 16 en natuurlijk AAAAAAAAAH ik ga een jaar naar Canada. Dus dat was echt heel gezellig. De volgende dag nog even de laatste dingetjes ingepakt en lekker vroeg naar bed.

Op maandagochtend om 02.00 uur ging mijn wekker. Ik gedoucht en gewacht tot mijn ouders eindelijk eens wakker en klaar waren. Toen rond 03.00 uur naar Schiphol, ingecheckt, nog even naar Starbucks met mijn ouders en toen was het toch echt tijd om afscheid te nemen. Dat was natuurlijk wel even moeilijk, want ja je ziet je ouders niet voor 10 maanden en ik heb ook een zus van 19 jaar waar ik best wel close mee ben, dus dat was zeker weten wel lastig. Natuurlijk een paar tranen gelaten, maar ik was zo zenuwachtig voor het Canada avontuur!

De eerste weken waren echt super gaaf! Natuurlijk was de ontmoeting met mijn gastgezin erg leuk. Ik wist dat mijn vader een kreeftenvisser was en mijn moeder boekhouder. Toen ik na een zes uur durende vlucht en drie uur durende autorit eindelijk thuis kwam, was mijn gastzus uit Japan er al, die was drie dagen voor mij aangekomen. Ik ben 1.82 meter lang en in mijn gastgezin zijn ze allemaal in de 1.50/1.60 meter, dus ik voelde me wel een beetje lang maar dat maakte natuurlijk niet veel uit.

De eerste schooldag voelde echt heel normaal, iedereen begon gewoon tegen me aan te praten en te vragen waar ik vandaan kwam. Ik maakte dus ook al snel vrienden. Onderweg naar school in zo'n gave gele schoolbus maak je ook vrienden die dichtbij wonen. Er zijn 21 internationale studenten bij mij op school en ik woon in een dorp van ongeveer 3000 mensen, dus niet heel erg groot. Maar er is genoeg te doen in de buurt. Vijftien minuten van mijn huis is de winkelstraat met de supermarkt, Subway, McDonalds en Tim Hortons en natuurlijk nog een paar winkels. Het is niet een dorp waar je kleding koopt, maar de stad is maar 45 minuten van mijn huis. Daar is het winkelcentrum en de bioscoop en nog allerlei andere dingen. Met alle internationale studenten gaan we ook best wel regelmatig op een excursie. We zijn walvissen gaan spotten, pompoenen gaan plukken, naar peggy's cove (een vuurtoren) geweest en nog veel meer. Ik had het altijd echt super naar mijn zin! Het is goed om Canada te ontdekken, ik heb veel natuur gezien, ook al vond ik dat natuurlijk helemaal niks voordat ik naar Canada ging.

Ik ben ook mee geweest op een kreeftenvisboot! Je vertrekt rond twee/drie uur in de ochtend en dan vaar je naar de plaats waar de 'traps' zijn. Rond vijf/zes uur begonnen we met het binnenhalen van de 'traps'. In een 'trap' zitten kreeften en die haal je er dan uit, je doet er een dode vis in en gooit het terug in het water zodat er de volgende keer weer nieuwe kreeften in zitten. Ik heb dat gedaan tot ongeveer vier/vijf uur in de middag, dat is hoe lang het duurt. Er zijn natuurlijk ook wel dieptepunten van een jaar weggaan. Kerst en je verjaardag is wel even moeilijk om zonder je familie te vieren en met bijvoorbeeld Koninginnedag was het voor mij heel lastig. Normaal ging ik altijd naar mijn beste vriendin die ik nu bijna 13 jaar ken en nu kon ik dus niet met haar allemaal leuke dingen doen. Ik zat hier gewoon thuis, maar toen dacht ik wel: volgend jaar vier ik het gewoon twee keer zo hard! Dat maakte wel dat ik me een beetje beter voelde. Ik vind dat er verder niet echt dieptepunten zijn.

De grootste verschillen met Canada vind ik wel het eten, ook al is het bijna hetzelfde. Het is hier allemaal de 'Amerikaanse' maten, bijvoorbeeld melk in een 5 liter pak. In het gebied waar ik mijn jaar in Canada doe, zijn vis en kreeft een heel groot deel van het eten. Ik ben niet echt een vis of kreeft fan, maar ik heb vis leren eten en sommige recepten voor kreeft vind ik nu wel lekker. Je leert nieuwe dingen eten, maar je merkt ook dat sommige dingen heel anders gaan. Bijvoorbeeld iedereen doet hier boter op hun aardappelen, waar ik normaal jus op mijn aardappelen doe. Verder zijn er niet heel veel verschillen met het eten. Een ander verschil is dat als je iemand ziet die je goed kent, geef je niet zoals wij Nederlanders doen een kus op de wang, nee hier geven ze iedereen een knuffel.

Ik heb in mijn 8 maanden dat ik hier nu al zit best veel geleerd. Ik heb onder andere geleerd hoe je voor jezelf goed je geld moet bijhouden, je kunt het niet zomaar allemaal uitgeven. Je moet ook sparen voor dingen die misschien nog komen die je moet betalen, of als iets kapot gaat. Of natuurlijk zoals ik gedaan heb: te veel kopen! Ik heb inmiddels een nieuwe koffer gekocht omdat ik het anders niet naar huis kan brengen. Ik heb mijn Engels verbeterd, ik sprak al best wel goed Engels voordat ik hier kwam, maar nu praat ik het zonder na te denken. Voor de laatste maanden heb ik nog Prom op de planning. Prom is een schoolfeest voor alle eindexamenleerlingen. Alle meisjes dragen van die grote jurken, zoals een prinsessenjurk. Ik ga misschien nog een keer mee met de kreeftenboot en verder ga ik natuurlijk nog super genieten van de laatste twee maanden die ik hier heb!

Ik hoop dat jullie mijn verhaal over mijn ervaring leuk vonden en ik hoop dat je ervoor kiest om naar Canada te gaan want het is GEWELDIG!

Groetjes Marlous