Een verhaaltje schrijven over wat je het afgelopen jaar hebt gedaan. Dat was voor mij altijd een simpele en een beetje saaie opdracht. School, hockey, nog een leuke vakantie tussendoor en dat was het dan wel weer. En zo ging het ongeveer elk jaar. Tot en met mijn eindexamen…

Ik was altijd van plan om meteen te gaan studeren na de middelbare school. Want dat leek mij gewoon hartstikke leuk: universiteit, andere stad, op kamers wonen enz. Maar ik had geen idee wat ik wilde studeren en wilde niet zomaar iets gaan studeren om het studeren. Misschien toch maar een jaartje er tussenuit dan. Maar wat en waarheen? Eerst wat rondgekeken op internet, toen wat informatie aangevraagd en voordat ik het wist zat ik op een informatiebijeenkomst bij Travel Active. Een organisatie die heel veel opties biedt voor een tussenjaar: vrijwilligerswerk, au pair, reizen combineren met werken of een taal leren. Deze programma’s leken me allemaal heel leuk maar trokken me toch niet echt heel erg aan, net als alle studies…..Totdat ze over het High School programma begonnen. Dat leek mij eerst maar niets: 18 jaar en net zes jaar middelbare school gehad, waarom zou ik dan nog een jaar High School gaan doen? Maar uiteindelijk bleek het juist het perfecte programma om een andere taal te leren en kennis te maken met een andere cultuur. En dat was precies wat ik wilde.

Vanaf toen ging alles heel snel. Na een gesprek bij de organisatie werd ik aangenomen voor het programma en konden de voorbereidingen beginnen. Ik moest een heel pakket maken over mezelf. De gastgezinnen doen dat ook en daarmee probeert de organisatie een goede combinatie te maken. Daarna nog prikken halen, inkopen doen en natuurlijk van iedereen afscheid nemen. Voor mij ging het vooral allemaal heel snel en ineens zat ik al in het vliegtuig naar Argentinië.

Na een lange reis eerst even een weekje bijkomen tijdens de oriëntatieweek in Rosario. Een gezellig weekje met alle internationale uitwisselingstudenten waarin we informatie kregen, wat Spaanse lessen volgden en alvast een beetje kennis maakten met de Argentijnse cultuur. En toen was het zover. Het was tijd om naar het gastgezin te gaan. Om kennis te maken met de familie waar ik 11 maanden lang zou gaan wonen. Ik had wel hun pakket gezien met foto’s en brieven. En we hadden al een beetje contact gehad via de mail maar verder had ik geen idee waar ik terecht zou komen. Dus ik was behoorlijk zenuwachtig.

Maar die zenuwen waren uiteindelijk nergens voor nodig. Ik kwam in een hele leuke en lieve familie terecht en voelde me al snel helemaal thuis. De eerste week maakte ik al meteen kennis met opa’s, oma’s, alle ooms, tantes, neefjes en nichtjes, de hele hockey/rugby club, alle amigos uit de wijk en mijn nieuwe klasgenoten. Ik sprak nog maar een paar woordjes Spaans maar dat maakte niks uit. Iedereen wilde me leren kennen en met handen, voeten en woordenboeken begrepen we elkaar nog best goed. In het begin was dat best moeilijk en vermoeiend maar het is toch wel de leukste manier om een nieuwe taal te leren.

Na de eerste maand kwam er snel ritme in mijn nieuwe Argentijnse leven. Elke ochtend school, ’s middags siesta slapen, huiswerk maken of wat leuks doen en ’s avonds hockeytraining. In het weekend een hockeywedstrijd en bijna elke zondag asado (= soort van Argentijnse BBQ) met de hele familie. Tijd voor heimwee was er dus niet, want er was genoeg te doen.

Na een half jaar ruilde ik de middelbare school in voor de universiteit. Daar heb ik een aantal leuke cursussen gevolgd. Naast mijn “normale” Argentijnse leven maakte ik tussendoor nog allemaal reisjes georganiseerd door de uitwisselingsorganisatie. Ik heb ongeveer heel Argentinië gezien. De watervallen aan de grens met Brazilië, de hoofdstad Buenos Aires, de studentenstad Cordoba, de bergen en meren van Bariloche, het koude zuiden van de gletsjers van Calafate tot aan Ushuaia, “het einde van de wereld” want zuidelijker heb je alleen nog maar Antarctica, en de mooie provincies in het Noorden met veel bergen, rotsen en cactussen. En daarnaast ook met de familie nog een aantal uitstapjes gemaakt in de provincie Mendoza, die is ongeveer even groot als Nederland en daar was dan ook genoeg te zien en te doen.

Ik heb een hele leuke tijd gehad in Argentinië. Ontzettend veel geleerd, heel veel nieuwe mensen ontmoet en heel veel leuke dingen gedaan en mooie dingen gezien. De 11 maanden gingen dan ook heel erg snel voorbij. Na een erg moeilijk afscheid van de familie daar was ik ineens weer terug in Nederland. Natuurlijk heel fijn om weer lekker thuis te zijn en iedereen weer te zien. Maar ik mis Argentinië en vooral mijn Argentijnse familie en vrienden nog steeds heel erg. In 11 maanden heb ik echt een band opgebouwd met die mensen. Ik heb er een tweede familie bij en ik ben ook zeker van plan om die snel weer op te gaan zoeken. Maar nu eerst maar eens beginnen met mijn studie Communicatie en informatiewetenschappen in Utrecht.

Groetjes,