Tirza schreef een essay over haar uitwisselingsjaar: most of all, we learn how to live!

‘'Being an exchange student is awesome, I had the best year of my life''. That is what people told me three years ago. These were people who had already been abroad. They told me about how wonderful it was, and how the exchange experiences have changed them forever. I was truly inspired by their energy, and the passion they had, and I was so curious about how my year on the other side of the world would teach me my ‘'life lesson''.

Now, three years later, I am in my Senior year of an American high school. Starting this adventure brought a lot with it, saying goodbye to my friends and family and saying goodbye to my habits. With no expectations I stepped into that airplane. I was just going to be happy, appreciate what I have, be open-minded, not taking anything for granted and love everyone and everything. Nothing was going to make me upset.

Being an exchange student is an incredible experience. This year has an enormous impact on me in many ways, changing the way I look at the world and connecting me with people and events far beyond my formerly limited experience. I am extremely glad that I had the opportunity to do this year. It is a wonderful experience on multiple levels. It challenged me and expanded me intellectually and socially.

Is it easy to be an exchange student? No. But I learned to value the little things in life, such as a smile, a hug, a good conversation, getting to know people and a lot of other small things. I realized that this was the key to my happiness. Every night I would fall asleep with a good thought, and I would wake up with a positive start in the day. This also made me realize that every experience, positive or negative, brings you one step forward. There are no steps back. You learn from you mistakes and that is worth more that doing everything the right way.

The most fascinating aspect of this experience, for me, was the exposure to new cultures. I found huge difference in viewpoints. For example, Americans see life much brighter than Dutch people, they are more optimistic and positive. But also the way that Americans live, is so much different with my Dutch life.

Appreciate life, embrace what you have and accept that this is your life, and you are the one to change it. Being an exchange student, living in a different country, learning and speaking a different language, learn other traditions and cultures. We learn to accept and to be respected. We learn to be responsible and to be careful. We learn to be friendly and to be polite. Most of all, we learn how to live.

Een interview met Marlou over haar High School tijd in Engeland!

Wat is je het meeste opgevallen aan het leven in Engeland?
Het eten was eigenlijk wat me als eerste opviel. Alles wordt hier gewoon in de oven gestopt, in plaats van te koken of zo. Ook is het vervoer totaal anders. Als je naar een iets grotere stad wil, moet je de bus nemen en die rijden maar tot vijf uur. Er is ook geen treinstation en overal moet je naartoe lopen, fietsen is er niet bij. Aan de andere kant mag je hier wel al zelfstandig autorijden wanneer je 17 bent, dus vanaf die leeftijd kun je vaak gewoon met de auto overal naartoe.

Wat zijn de verschillen tussen een Engelse school en een Nederlandse school?
Op het moment doe ik de A-levels, in jaar 12. A-levels duren twee jaar, wat gelijk staat aan het examen. In de A-levels word je voorbereid op de universiteit, waar de meesten na de A-levels dan ook naartoe gaan. De middelbare school is wel ongeveer hetzelfde, hoewel er geen niveau's zijn, iedereen doet gewoon zes jaar. Wel zijn er vier huizen waar je in wordt gestopt, net als in Harry Potter haha.

Kun je zelf vakken kiezen?
Ja, ik doe nu vier vakken. Het is niet dat je gewoon iets kunt kiezen, er zijn vijf blokken waar je uit ieder blok een vak kan kiezen, van minimaal drie tot zes vakken. Aangeraden is om vier vakken te kiezen. Wel heb je voor ieder vak twee leraren, dus je krijgt wel dubbel huiswerk helaas.

Zijn er grote verschillen tussen je Engelse gastgezin en je eigen gezin in Nederland?
Ja. Mijn gastgezin bestaat uit mijn gastmoeder van 56, Joy, en een Italiaanse gastzus van 17, Alice. Thuis heb ik twee ouders en een zusje, dus dat is wel een verschil. Ook slapen Alice en ik op dezelfde kamer nu, en gaan we naar dezelfde school, dus ik zie haar bijna 24/7, wat ook wel wennen was. Gelukkig kunnen we goed met elkaar opschieten, dus het is altijd wel gezellig dat je nu bijna altijd met z'n tweeën bent, in plaats van alleen.

Kun je ons vertellen hoe een gemiddelde schooldag in Engeland eruit ziet?
Een schooldag hier ziet er niet zo heel anders uit dan thuis. De school begint om negen uur en iedere vrijdag om 08.40 uur omdat je een 'assembly' hebt van 20 minuten. Een groot verschil is wel dat ze hier naar school lopen, met de bus gaan of gebracht worden door ouders. Fietsenis er niet bij. De lessen duren 50 minuten, waarvan je er afhankelijk van je rooster maximaal zes van hebt, tot drie uur. De school doet wel naschoolse activiteiten, zoals een sport of vrijwillige lessen als psychologie. Deze zijn van drie tot vier en daarna ga je gewoon naar huis. 's Avonds is er tijd voor huiswerk en heb je vrije tijd.

Heb je ook excursies/trips gemaakt met andere uitwisselingsstudenten en zo ja, waar naartoe?
Vier dagen voordat ik naar Market Drayton kwam was er een oriëntatie in Londen, waar iedere uitwisselingsstudent die naar Engeland of Ierland ging zich voor op kon geven. Ik denk dat we met zo'n 40 studenten waren en daar kreeg je dan 'workshops' over de cultuur en voorbereiding over situaties waar je tegenaan kunt lopen tijdens dit jaar. En natuurlijk uitstapjes in Londen zelf. Door het jaar heen zijn er dan ook nog uitstapjes naar bijvoorbeeld Dublin of Edinburgh waar je je voor op kunt geven. Verder heb je nog een coördinator die soms iets organiseert met jou en andere uitwisselingsstudenten.

Heb je je vrienden of gastmoeder ook al iets van de Nederlandse gebruiken mee kunnen geven?
Ja! Zo is mijn gastmoeder helemaal gek van Delfts blauw,en stroopwafels zijn ook erg geliefd. Af en toe kook ik iets 'Nederlands' en ook een paar tulpen zijn hier nu in de tuin geplaatst. Verder kan ik ze nog wat foto's laten zien, maar veel meer cultuur kun je niet meegeven vanuit het buitenland. Wel krijg ik nog regelmatig vragen van mensen die willen weten of dingen die ze gehoord hebben echt waar zijn. Zo vroeg iemand laatst nog of er een verschil was als je 'Holland' of 'The Netherlands' zei... Daar kon ik ook geen duidelijk antwoord op geven haha.

Klopt het beeld wat jij van Engeland had voordat je vertrok of zijn er toch wel dingen aan te wijzen die je niet verwacht had qua cultuur en gebruiken?
Het meeste klopt wel. Thee drinken ze hier de hele dag door en de 'salt & vinegar chips' zijn overal te vinden. Ook zijn de typische Engelse ontbijten in iedere pub te vinden. Met leeftijd zijn ze hier helaas wel erg streng, zo kun je bij de locale pub niet meer na tienen blijven als je onder de 18 bent, zelfs niet wanneer je alleen een cola wil. Je mag hier daarentegen vreemd genoeg wel al met 17 jaar autorijden.

Waarom zouden studenten voor High School Engeland moeten kiezen?
Engeland is gewoon geweldig. De mensen zijn erg vriendelijk en ook op school word je perfect opgevangen. Als je problemen hebt, is er altijd wel iemand bij wie je terecht kunt. Zelf woon ik nu in een klein dorp en veel gebouwen zijn echt 'typisch Engels,' wat het bijna leuk maakt om iedere dag naar school te lopen. Kortom, gewoon doen!

Evi had de tijd van haar leven in Aussie!

Voordat ik op Exchange naar Australië ging las ik een quote. ‘The biggest part of an exhange is change'. Toen was dat gewoon een quote. Nu is dit de quote die mijn exchange jaar het beste omschrijft.

Op mijn high school jaar was er niks hetzelfde met mijn thuis. Stel je voor ik een stadsmens uit Amsterdam die ooit zei boerderij, dat is niks voor mij werd op een boerderij geplaatst. Sterker nog ik was bang voor dieren. Het was dan ook wel even slikken toen ik er achter kwam dat ik op een boerderij kwam in een dorp waar 1 winkel is de'melkboer' en de buren 500 meter verderop wonen. Het was geen melkboerderij maar een hobby boerderij.

Toen ik daar aankwam had ik geen idee wat me te wachten stond wel had ik al snel de beslissing genomen om deze kans met beide handen aan te pakken. Hiermee bedoel ik dat ik alles wou doen om in dit leven te passen. En ook al vond ik het op het begin erg eng met de dieren ik ging gewoon mee met het voeren van de dieren. Beetje bij beetje begon ik me thuis te voelen in dit leven. Ik begon een hechte band met de dieren op te bouwen. Ook met mijn gastouders kreeg ik een onvoorwaardelijke band. Maar er was hoop voor mij want ik was niet opgesloten in the middle of nowhere, er ging namelijk elke ochtend de oh zo gezellige school bus om mij naar mijn school te brengen 40 minuten verderop. Deze school stond in een best groot dorp en er waren dan ook wel ongeveer 10 winkels. Dit was een erg leuke moderne school. Toen ik op deze school kwam had ik keuze uit 52 vakken. Uiteindelijk heb ik hier 7 vakken uit gekozen. Deze vakken waren totaal andere vakken die ik in Nederland had. Denk aan; Fotografie, Outdoor education en tekenen. Deze vakken waren heel praktijk gericht en dat was ook erg leuk. Op school maakte ik ook veel vrienden en daar sprak ik ook na school mee af. Omdat ik zo veel mogelijk dingen wou doen had ik me ook ingeschreven bij een voetbal club. Hier heb ik ook hele leuke mensen ontmoet en weer een beetje het gevoel van team spirit gehad. Mijn weekenden waren altijd helemaal vol. Ik deed elk weekend wel wat anders ik ging vaak met de trein naar Melbourne en bezocht veel mensen en familie van me gast ouders. Als ik dan een weekend openliet hielp ik mee op de boerderij. Ook heb ik wat Australische activiteiten mogen ervaren zoals Surfen, Australian football en Netball.

Al deze kleine dingen hebben mijn exchange totaal anders gemaakt dan mijn leven in Nederland. Nu ik dit heb meegemaakt weet ik dat ik elke verandering aankan. ‘The best part of my exchange was change'

Travel Active studente Eegje in het nieuws. Op dit moment verblijft Eegje in Arizona (Amerika)

Eegje Geven, 17, embarked upon a great adventure at the beginning of the school year. She left her home and family in Deurne, about two hours outside of Amsterdam in the Netherlands, to come live with a host family in Sahuarita for the school year.

Now a junior at Sahuarita High School, Eegje is on the junior varsity basketball team and attends chorus class. This talented young lady loves to sing and has a beautiful, powerful voice. In October, she was one of two students selected from SHS to perform in the All High School Honor Choir at the University of Arizona. In addition, she sang 'Oh, Holy Night' a capella at her host family's church during the Christmas season and received rave reviews.

Eegje's long-term goals are to be a pre-school teacher. She would also like to focus on her singing with more advanced training.

Although she misses her mother, father and 15-year-old brother in Deurne, 'Having Skype and Facebook is just great,' Eegje says. 'I meet with my mother and father every week on Skype, and I can even visit with my aunt and cousins that way as well.'

The Academic Year in the U.S.A. organization is the entity through which Eegje became an exchange student to the United States. AYUSA is a non-profit cultural exchange and study-abroad program for high school students interested in becoming foreign exchange students.

'I wanted to experience the American culture and learn English better,' Eegje said. 'I had to sign up for the AYUSA program, fill out a packet full of questions, take a test, write a letter to the AYUSA committee, write a letter to my host family, and do an interview in English. The whole process took about six months.'

Now that she has been in the U.S. for several months, Eegje's English is fluent and idiomatic, even though she began studying the language only around five years ago. In addition, she says, 'I'm learning the difference between America and my own country.'

Eegje's host family has helped her immeasurably in attaining her goals as an exchange student by integrating her fully into their daily activities and including her in gatherings with family and friends. In fact, over the Christmas holiday, Eegje traveled to California to visit relatives of her host family.

'They welcomed me and made me feel like part of the family,' Eegje said.

During that trip, Eegje saw the Grand Canyon, Yosemite, Los Angeles, Disneyland, Las Vegas and more.

'I really liked Las Vegas and all the lights and how all the casinos and hotels have different venues from around the world. Everywhere I went had its own special things to enjoy.'

Eegje says she will have mixed feelings when she departs.

'I will be really excited to see my family and friends at home again, but I will also be really sad, because I have become so close to my host family, and I've made many friends here. It's not going to be easy.'

Interview: Blossom had de tijd van haar leven in Argentinië

Kun je typisch Argentijnse gebruiken noemen die je zijn opgevallen?
Het eerste wat me te binnen schiet, is dat er op school geen WC papier was. Ja, dat klinkt echt heel raar, maar je moest gewoon je eigen WC-papier meebrengen haha. Sowieso zitten er op de WC's ook geen sloten. Wat me ook opgevallen is: de Siësta's, de Asado's (Argentijnse BBQ) en het is heel normaal daar om met het hele gezin pas rond 10 of 11 uur 's avonds te eten. Dat is heel wat anders dan in Nederland. Ook begroet je elkaar in Argentinië met een kus op de wang en heeft iedereen bijnamen voor elkaar. Mijn gastzusje heet bijvoorbeeld Luisina, maar iedereen noemt haar Luli of Lucy. Iedereen noemde mij Blos! Dat vond ik wel heel grappig.

Hoe was het om Spaans te leren? Kon je dit al een beetje of nog niet? Zo niet, is dit je meegevallen?
Ik kon nog niet echt Spaans toen ik naar Argentinië ging. Ik had van tevoren wel een paar Spaanse lessen in Nederland gehad, maar dat was gewoon basis en woordjes zoals Hola en Qué tal? In het begin toen ik in Argentinië was, was alles heel erg wennen en dan vooral het Spaans. Ik praatte in het begin alleen Engels, maar mensen praten daar niet zo veel/goed Engels. Dat was eigenlijk juist goed. Zo leer je de taal sneller. In Argentinië had twee keer in de week Spaans lessen van een uur en na een paar weken merk je echt wel al verschil. Sowieso hoor je alléén maar Spaans om je heen. Op school, thuis bij je gastgezin, op tv etc. Je begint er op een gegeven moment aan te wennen en je leert elke dag nieuwe woordjes. Na een paar maanden sta je ervan versteld wat je al allemaal kunt. Je leert het heel snel.

Wat waren de grootste verschillen tussen het wonen in een Argentijns gezin en het wonen bij je eigen ouders?
Mijn gastgezin was echt heel flexibel. Ze vonden het geen probleem als ik laat thuis kwam van bijvoorbeeld het uitgaan, maar ik moest wel altijd alles precies laten weten, hoe laat ik ging, hoe laat ik thuis kwam etc. Argentijnen zijn over het algemeen best wel overbezorgd soms haha. Ik vond dat er niet echt grote verschillen waren tussen mijn gastgezin en mijn eigen ouders. Maar misschien kwam dat wel omdat mijn gastgezin best wel 'Westers' was. Mijn gastmoeder heeft in Spanje gewoond dus ze weet wel een beetje hoe de Europese cultuur is. Ik vond dus niet echt dat er grote verschillen waren.

Hoe was de sfeer op school? Zijn ze bijvoorbeeld heel streng of juist niet?
De sfeer op school was echt heel gezellig! Iedereen wil je leren kennen en iedereen kent je ook, omdat je een uitwisselingsstudent bent. De school waar ik naar toe ging was echt helemaal niet streng. Iedereen was tijdens de les aan het praten of met hun mobiel aan het spelen. Sommige leerlingen waren zelfs aan het slapen! Maar toch was het heel erg gezellig. De Argentijnen zijn heel open en willen je maar al te graag helpen. De school daar kun je echt niet vergelijken met de school hier in Nederland.

Heb je tips voor studenten die naar Argentinië willen?
Ik zou zeggen: probeer er zoveel mogelijk van te genieten! Het jaar gaat zo snel voorbij en voor je het weet ben je weer thuis. Probeer alles van de positieve kant te bekijken. Overal is een oplossing voor. Een jaar in het buitenland wonen is niet zomaar iets, je hebt ups en downs en soms heimwee. Maar probeer alles gewoon van de positieve kant te bekijken en probeer er zoveel mogelijk van te genieten. Dan komt alles goed.

Wat was jouw hoogtepunt tijdens je jaar in Argentinië?
Mijn hoogtepunt was gewoon mijn hele ervaring in Argentinië. Het is zo'n mooi land met zoveel mogelijkheden! Ik heb zoveel moois van Argentinië mogen zien. Ik heb de liefste vrienden gemaakt, het beste gastgezin gehad wat je maar kon wensen en ik heb zoveel leuke dingen mogen doen. Mijn hele ervaring in Argentinië is de mooiste ervaring die ik ooit heb meegemaakt. Ik heb er zoveel leuke herinneringen aan over gehouden en het is echt een ervaring voor het leven!

Evi's nieuwe leven Down Under

Evi vertrok in januari 2011 voor een High School jaar naar Australië. 8 maanden later schrijft ze onderstaande brief aan onze Australische partnerorganisatie waarin ze haar ervaring beschrijft en haar Australische leven vergelijkt met haar Nederlands leven. Een ontzettend mooie brief waarin goed het motto van High School naar voren komt 'het is niet goed, het is niet slecht, het is anders'

De laatste 2 maanden van haar High School tijd zal Evi volop genieten 'Down Under' en nog meer herinneringen maken. Foto's van Evi's avonturen zijn te vinden in het fotoalbum.

Hi,

I'm Evi Groen and I'm 18 years old. I'm from the Netherland and I have been in Australia for 8 months. I will stay 11 months in total. My exchange was amazing. Of course I been through some tough times, but looking back I only remember the wonderful memories I made. I lived in 2 families, first I lived with a family close to Melbourne so we went to the city a lot of times. After I changed families I came with a family who lives in the bottom of Victoria in the middle of nowhere. A lot changed for me, comparing to my old life in Amsterdam.

• In my old life I lived in a city, in my new life I live in the middle of nowhere.
• In my old life I didn't had pets and I was scared of animals, in my new life I live with 25 animal buddy's and I love them all.
• In my old life I went to the city on Saturday in my new life I work and play on the farm on Saturday.
• In my old life I only had to worry about feeding myself in my new life I have to think about 7 other little buddy's (chickens)
• In my old life I ate meat, In my new life I'm vegetarian. (my family is vegan)
• In my old life I were my casual clothes every day in my new life I were a 'beautiful'school uniform every day
• In my old life I ride my bike to school in 10 minutes, In my new life I have to sit 40 minutes in the school bus to go to school,
• In my old life I play European handball in my new life I play soccer.

You probably can imagine after reading this that nothing in my new life is the same comparing to my old life. You can describe my exchange as a change from black to white. But I decided to accept all this changes and go with the flow. And what I learned out of this is amazing, I got a second family and I got 25 new animal friends. These are the things that count for me. And I can better stop talking about an old life and a new life....This is my life and there is no old life, it is a change of life.

Evi Groen

Kreeften vissen met Marlous in Nova Scotia, Canada!

Mijn naam is Marlous Kieboom en ik ben tijdens het schooljaar 2010-2011 naar Nova Scotia, Canada gegaan.

Ik heb ervoor gekozen om een high school jaar te doen in Nova Scotia, omdat ik eindexamen heb gedaan toen ik 15 jaar oud was. Na mijn eindexamen wilde ik graag naar het ROC Mondriaan voor de opleiding International Hotel Management en omdat het een internationale opleiding is, is de opleiding in het Engels. Dus ik dacht, als ik naar een Engelstalig land ga, kan ik mijn Engels verbeteren. Toen ik informatie ben gaan opzoeken over een jaar High School, ik kwam uit bij Travel Active

Ik heb alles goed met mijn ouders overlegd en toen zij vertelden dat het goed was, heb ik me aangemeld en met mijn moeder het hele proces doorlopen. Dat ging allemaal goed, al duurde het een beetje langer om een gastgezin voor mij te vinden omdat ik allergisch ben voor huisdieren met haren en huisstofmijt. Maar op dezelfde dag dat ik hoorde dat ik officieel geslaagd was, kreeg ik dus ook mijn telefoontje dat ze mijn gastgezin hadden gevonden. Ik was natuurlijk super blij. Toen drong het pas eigenlijk echt tot me door dat ik naar Canada ging voor 10 maanden! Toen begon dus mijn zomervakantie. Ik een feest plannen natuurlijk, want ik werd 16 de eerste week dat ik in Canada zou zitten. Ik gaf een BBQ feest bij mij thuis twee dagen voordat ik wegging voor YEEY geslaagd, Sweet 16 en natuurlijk AAAAAAAAAH ik ga een jaar naar Canada. Dus dat was echt heel gezellig. De volgende dag nog even de laatste dingetjes ingepakt en lekker vroeg naar bed.

Op maandagochtend om 02.00 uur ging mijn wekker. Ik gedoucht en gewacht tot mijn ouders eindelijk eens wakker en klaar waren. Toen rond 03.00 uur naar Schiphol, ingecheckt, nog even naar Starbucks met mijn ouders en toen was het toch echt tijd om afscheid te nemen. Dat was natuurlijk wel even moeilijk, want ja je ziet je ouders niet voor 10 maanden en ik heb ook een zus van 19 jaar waar ik best wel close mee ben, dus dat was zeker weten wel lastig. Natuurlijk een paar tranen gelaten, maar ik was zo zenuwachtig voor het Canada avontuur!

De eerste weken waren echt super gaaf! Natuurlijk was de ontmoeting met mijn gastgezin erg leuk. Ik wist dat mijn vader een kreeftenvisser was en mijn moeder boekhouder. Toen ik na een zes uur durende vlucht en drie uur durende autorit eindelijk thuis kwam, was mijn gastzus uit Japan er al, die was drie dagen voor mij aangekomen. Ik ben 1.82 meter lang en in mijn gastgezin zijn ze allemaal in de 1.50/1.60 meter, dus ik voelde me wel een beetje lang maar dat maakte natuurlijk niet veel uit.

De eerste schooldag voelde echt heel normaal, iedereen begon gewoon tegen me aan te praten en te vragen waar ik vandaan kwam. Ik maakte dus ook al snel vrienden. Onderweg naar school in zo'n gave gele schoolbus maak je ook vrienden die dichtbij wonen. Er zijn 21 internationale studenten bij mij op school en ik woon in een dorp van ongeveer 3000 mensen, dus niet heel erg groot. Maar er is genoeg te doen in de buurt. Vijftien minuten van mijn huis is de winkelstraat met de supermarkt, Subway, McDonalds en Tim Hortons en natuurlijk nog een paar winkels. Het is niet een dorp waar je kleding koopt, maar de stad is maar 45 minuten van mijn huis. Daar is het winkelcentrum en de bioscoop en nog allerlei andere dingen. Met alle internationale studenten gaan we ook best wel regelmatig op een excursie. We zijn walvissen gaan spotten, pompoenen gaan plukken, naar peggy's cove (een vuurtoren) geweest en nog veel meer. Ik had het altijd echt super naar mijn zin! Het is goed om Canada te ontdekken, ik heb veel natuur gezien, ook al vond ik dat natuurlijk helemaal niks voordat ik naar Canada ging.

Ik ben ook mee geweest op een kreeftenvisboot! Je vertrekt rond twee/drie uur in de ochtend en dan vaar je naar de plaats waar de 'traps' zijn. Rond vijf/zes uur begonnen we met het binnenhalen van de 'traps'. In een 'trap' zitten kreeften en die haal je er dan uit, je doet er een dode vis in en gooit het terug in het water zodat er de volgende keer weer nieuwe kreeften in zitten. Ik heb dat gedaan tot ongeveer vier/vijf uur in de middag, dat is hoe lang het duurt. Er zijn natuurlijk ook wel dieptepunten van een jaar weggaan. Kerst en je verjaardag is wel even moeilijk om zonder je familie te vieren en met bijvoorbeeld Koninginnedag was het voor mij heel lastig. Normaal ging ik altijd naar mijn beste vriendin die ik nu bijna 13 jaar ken en nu kon ik dus niet met haar allemaal leuke dingen doen. Ik zat hier gewoon thuis, maar toen dacht ik wel: volgend jaar vier ik het gewoon twee keer zo hard! Dat maakte wel dat ik me een beetje beter voelde. Ik vind dat er verder niet echt dieptepunten zijn.

De grootste verschillen met Canada vind ik wel het eten, ook al is het bijna hetzelfde. Het is hier allemaal de 'Amerikaanse' maten, bijvoorbeeld melk in een 5 liter pak. In het gebied waar ik mijn jaar in Canada doe, zijn vis en kreeft een heel groot deel van het eten. Ik ben niet echt een vis of kreeft fan, maar ik heb vis leren eten en sommige recepten voor kreeft vind ik nu wel lekker. Je leert nieuwe dingen eten, maar je merkt ook dat sommige dingen heel anders gaan. Bijvoorbeeld iedereen doet hier boter op hun aardappelen, waar ik normaal jus op mijn aardappelen doe. Verder zijn er niet heel veel verschillen met het eten. Een ander verschil is dat als je iemand ziet die je goed kent, geef je niet zoals wij Nederlanders doen een kus op de wang, nee hier geven ze iedereen een knuffel.

Ik heb in mijn 8 maanden dat ik hier nu al zit best veel geleerd. Ik heb onder andere geleerd hoe je voor jezelf goed je geld moet bijhouden, je kunt het niet zomaar allemaal uitgeven. Je moet ook sparen voor dingen die misschien nog komen die je moet betalen, of als iets kapot gaat. Of natuurlijk zoals ik gedaan heb: te veel kopen! Ik heb inmiddels een nieuwe koffer gekocht omdat ik het anders niet naar huis kan brengen. Ik heb mijn Engels verbeterd, ik sprak al best wel goed Engels voordat ik hier kwam, maar nu praat ik het zonder na te denken. Voor de laatste maanden heb ik nog Prom op de planning. Prom is een schoolfeest voor alle eindexamenleerlingen. Alle meisjes dragen van die grote jurken, zoals een prinsessenjurk. Ik ga misschien nog een keer mee met de kreeftenboot en verder ga ik natuurlijk nog super genieten van de laatste twee maanden die ik hier heb!

Ik hoop dat jullie mijn verhaal over mijn ervaring leuk vonden en ik hoop dat je ervoor kiest om naar Canada te gaan want het is GEWELDIG!

Groetjes Marlous

Living the American Dream Door Merel Eigenhuis

Being an exchange student seemed exciting and challenging. Not an exchange student just somewhere, but in the United States of America, ‘the land of opportunity'. My school made it very clear that every credit that I would earn in the United States wouldn't transfer, but that didn't stop me from going. After all, I decided, I am doing this for myself, for my personal experience, and it would look good on my future resumes after all. The plan was to apply for the Foreign Exchange Student program in the USA, I would ‘postpone' my senior year in the Netherlands and when I had completed the senior year in the USA I would go back to graduate ‘for real' in the Netherlands. I was all up for it. Everybody always says that your last year of High School is the best, so who wouldn't want to have two senior years? Graduate twice? Going to prom twice? Have little freshman look up to you, twice?

After filling out tons of applications and writing a bunch of essays, I was accepted to the Foreign Exchange Program. Within a few weeks a got a call that a host family in Coeur d'Alene saw my application online and wanted to host me for a year. I was the first Dutch exchange student to be picked, so I couldn't be more thrilled. But where was Coeur d'Alene, Idaho? I realized that even though I had been to the United States before, my knowledge concerning the geography of America was very limited. After looking on Google for a while, I learned all about the Gem State and the City by the Lake. It wasn't what I had in mind, and it sure would be a change to move from such a densely populated country to Idaho, but I decided to be open minded. Like my exchange organization likes to say: 'It isn't good, it isn't bad, it's different'.

August 2010. Goodbye to my parents, friends and other loved ones. Goodbye to my High School, Goodbye to my city. Goodbye to everything I had ever known, everything that I had ever experienced, and everything that I considered to be me. I decided that in order for this year to be successful, I had to start from scratch. That could be either good or bad. Nobody knew me, but what would happen if they didn't like me? They say that there is no second chance for a first impression.

Looking back on those first months here, I was definitely in a culture shock. I wanted to be open minded, but what I didn't realize was that all the new impressions could be overwhelming too and that it's important to hold on to my own values and beliefs. I felt like I was thrown into a pool with sharks.
First, I had to learn how to live in a different culture, in a different family with different rules and what not.

Second, I was suddenly surrounded by religion, something that I'd never or barely been in touch with before my stay here. My biological mom was raised a Catholic and my biological dad was raised a (very strict) Protestant, but they decided that they wouldn't want to force me and my sisters into any kind of religion. They educated me about Christianity (and about other religions), but they made it clear that we were free to believe in whatever we wanted. I knew beforehand that America was way more religious than the Netherlands, but I guess I never really thought about what impact that would have on my life and me as a person. I was completely unprepared for what was about to happen to me. Suddenly, my life was filled with church, youth group and Bible study. I think that my host family somehow saw it as their duty to take me to church, and even though my exchange organization made it clear that they couldn't make me participate in any kind of religious activities, they still expected me to go. I figured that if I was going to church, I might as well listen to the sermon, so I did. I think that even for non-Christians some sermons can be really valuable, while others made really upset me because they were filled with oxymorons and the hypocrisy was so obvious that often I wondered if I was the only sane person in the church. Or was I the only one insane? I found myself second guessing my morals and everything that I stood for.

Third, I had to adjust to all of this in a different language. Not to mention the difference in schooling systems. Lunch at school, sport teams and substitute teachers are a few examples of the many things that I didn't know before.

Because I was too scared to face my own problems with adjusting to the American way of living, I decided to focus on other things. I got cast for the fall school musical and competitive drama competition, I got involved in the music programs that my high school had to offer and I focused on what the school had to offer me academically. I started to raise my grades and it wasn't long before I got the offer to switch into AP English, which I gladly accepted.

However, everyone has a breaking point. In early November I realized that I couldn't go on like this for a year. I had to face my problems in order to function. It took me a while, but in early January I figured it out. I made up my mind and decided that it is good to be open minded, but to a certain extent. As long as I don't forget my own values, it is okay to be open towards others.

From this point on everything started to get better. Second semester I made new friends and started to focus on the things that would benefit me in the future. What would I want to accomplish, and how could this all be an advantage for me? I also started to discover that people actually valued me as a person, and that they weren't just interested in me because I was foreign. People looked up to me, even though I wasn't American and most of the time I had no idea what I was doing. When it really hit me that people cared about my opinion and about what I had to say, I realized that this was my time to step up. My time to speak up. My time to make a change.

From that point on, my fellow classmates accepted me as one of their leaders in choir and started to ask me for my advice on various topics. I truly believe that American kids have way more problems and less freedom than over in the Netherlands, so I aspired to be a good influence in these teen's lives.

Looking back on this year, I have accomplished things that I never thought I could do. First, I am fluent in another language and I graduated from Coeur d'Alene High School with a 4.0 GPA. But, more important than everything, I learned how to get along with people who have different values and beliefs than me. I learned how to hold on to my own values, morals and beliefs, even when everybody else thinks it should be different. And, I emerged as a leader, acting as a positive influence in other people's lives.

The question that people ask me often, 'will you ever come back?', is a hard one to answer. I love all the people that I met here, but even after 9 months, I'm still having a hard time with the conservativeness of Idaho. That is why I would most likely never live in Idaho again, but I most likely will live in the United States sometime or other. After all that I've accomplished this year, I really do see it as the ‘land of opportunity'. I'd love to explore different states and meet different people, because after all of this, I sincerely believe that I won't be able to grow as a person unless I see the world from somebody else's point of view.

Merel Eigenhuis
Deelneemster High School Amerika schooljaar 2010-2011